Σπαράγγια: Η πρωιμότητα πρόλαβε τους Γερμανούς
15-04-2014, 14:43
Του ΝIKOY ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ(filippidis@paragogi.net)
Στα «σημεία» κρίθηκε το ιδιότυπο μπρα-ντε-φερ του ελληνικού σπαραγγιού με το αντίστοιχο γερμανικό. Η συγκομιδή στις περισσότερες περιοχές ξεκίνησε στα τέλη Φεβρουαρίου, κάτι πρωτόγνωρο, προσφέροντας τη δυνατότητα στο ελληνικό προϊόν να βγει πρώτο στην αγορά, πριν το γερμανικό.
Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πέρυσι η συγκομιδή είχε ξεκινήσει μετά τις 20 Μαρτίου, γίνεται αντιληπτό πόσο σημαντική είναι η παραπάνω εξέλιξη. Στη συνέχεια, ωστόσο, οι καιρικές συνθήκες άλλαξαν, οι βροχοπτώσεις πύκνωσαν, κάνοντας δύσκολη τη συγκομιδή του προϊόντος, ειδικά σε περιοχές όπως η Αιτωλοακαρνανία.
Ακόμα και έτσι, πάντως, οι περισσότερες περιοχές κατάφεραν φέτος να ξεκινήσουν τις εξαγωγές τους πολύ νωρίτερα από το πρώτο γερμανικό πρώιμο σπαράγγι, το οποίο έκανε την εμφανισή του στα τέλη Μαρτίου. Μάλιστα, υπάρχει η αισιοδοξία ότι η αγορά του καθολικού Πάσχα (συμπίπτει με των ορθοδόξων) θα καλυφθεί από το ελληνικό πράσινο και λευκό σπαράγγι.
Όσον αφορά τις αποδόσεις, φέτος κινήθηκαν στα περσινά επίπεδα, με μέση παραγωγή 500-600 κιλά ανά στρέμμα για τις περισσότερες περιοχές, ενώ σε περιοχές της Μακεδονίας, όπως η Καβάλα και οι Σέρρες, οι αποδόσεις ξεπέρασαν τα 700 κιλά ανά στρέμμα.
Οι τιμές παραγωγού στα λευκά σπαράγγια ξεκίνησαν από περίπου 6-7 ευρώ το κιλό, ενώ σήμερα έχουν κατρακυλήσει στα 3,5-4 ευρώ το κιλό, μετά την εμφάνιση των πρώτων γερμανικών. Στα πράσινα σπαράγγια οι τιμές είναι πιο χαμηλές σε σχέση με τα λευκά, επειδή έχουμε και μικρότερο κόστος συγκομιδής. Ένας εργάτης μπορεί να μαζέψει την ημέρα περίπου 40 με 50 κιλά λευκό σπαράγγι, ενώ στο πράσινο μπορεί να φτάσει στα 70 με 80 κιλά. Συγκεκριμένα, οι τιμές παραγωγού για το συμβατικό πράσινο σπαράγγι κυμαίνεται από 1,80 ευρώ μέχρι 2,20 ευρώ το κιλό, ενώ το βιολογικό είναι ακριβότερο κατά 25%-30%.
Πέρυσι οι τιμές ακολούθησαν την ίδια περίπου πορεία. Η εμπορική περίοδος για τα λευκά σπαράγγια αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι τις 15 Μαΐου, ενώ τα πράσινα θα πάνε λίγο πιο πίσω.
Η τιμή πώλησης του σπαραγγιού στις αγορές του εξωτερικού εξαρτάται από την ποιότητα του προϊόντος και την εποχή διάθεσής του. Οι σπαραγγοπαραγωγοί κάθε χρόνο προσπαθούν να ολοκληρώνουν έγκαιρα τις απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες, ώστε να μπορέσουν να αρχίσουν τη συγκομιδή του προϊόντος όσο το δυνατόν νωρίτερα, αφού η πρωιμότητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό του ελληνικού σπαραγγιού, αλλά και το σημαντικότερο πλεονέκτημά του.
Τα τελευταία χρόνια είναι ενθαρρυντικό ότι γίνονται προσπάθειες να διεισδύσει το ελληνικό σπαράγγι και σε άλλες δυναμικές αγορές του εξωτερικού, όπως η Ιταλία αλλά και η Ελβετία, και να σπάσει το μονοπώλιο της Γερμανίας.
Το κόστος
Το σπαράγγι ως καλλιέργεια ξεκίνησε στη χώρα μας το 1961, εντούτοις συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των καλλιεργητών από τη δεκαετία του ’80. Αποτελεί δυναμική καλλιέργεια, ο κύριος όγκος παραγωγής (περίπου το 95%) βρίσκεται στη Μακεδονία και τη Θράκη και αφορά μόνο το λευκό σπαράγγι. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, το 2008 η καλλιεργούμενη έκταση έφτασε τα 42.420 στρέμματα και η παραγωγή τους 18.328 τόνους. Το σύνολο σχεδόν της παραγωγής εξάγεται στις ευρωπαϊκές αγορές, με κυριότερη τη γερμανική, όπου το ελληνικό σπαράγγι αντιπροσωπεύει το 52% της συνολικής εισαγομένης ποσότητας στη χώρα αυτή. Η συνολική αξία των εξαγόμενων ποσοτήτων ανήλθε στα 49,4 εκατ. ευρώ.
Η καλλιέργεια του σπαραγγιού είναι πολυετής (10 χρόνια) και η συγκομιδή ξεκινά μετά το δεύτερο χρόνο. Το maximun της απόδοσης είναι μεταξύ του τρίτου και του έβδομου χρόνου. Για να καλλιεργηθεί 1 στρέμμα απαιτούνται περί τα 1.800-2.000 ριζώματα. Το κόστος για κάθε ρίζωμα είναι 48-50 λεπτά, άρα το καταρχήν κόστος φθάνει τα 1.000 ευρώ, ενώ όπως προείπαμε δεν υπάρχει απόδοση για τα δύο πρώτα χρόνια. Εάν στη συνέχεια προστεθούν και τα ραντίσματα-ποτίσματα κ.λπ., τότε το κόστος ανεβαίνει στα 1.350 ευρώ περίπου. Βεβαίως και σε αυτή την καλλιέργεια το υψηλότερο κόστος αφορά τα εργατικά, καθώς η συγκομιδή γίνεται με τα χέρια.
Το ελληνικό σπαράγγι παράγεται από δεκάδες Ομάδες Παραγωγών και Αγροτικούς Συλλόγους στον Εβρο, στα Γιαννιτσά, στην Καβάλα, την Αιτωλοακαρνανία και την Ξάνθη
